Szczecin, dnia 5.3.2020 r.

                             Do
                             Sądu Najwyższego
                             Izba Cywilna
                             w Warszawie
                             za pośrednictwem:
                             Sądu Okręgowego
                             Wydział V Cywilny Odwoławczy
                             w Warszawie


Sygn. akt: V C 312/19
wartość przedmiotu zaskarżenia: 201 000,00 zł


                   Powódka: Kornelia Krzych
                             reprezentowana przez adw. Annę Nowaczyk
                   Pozwany: SECO – BUD sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie

                                     Zażalenie powódki
     na postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z 10.2.2020 r., sygn. akt V C 312/19

Działając w imieniu powódki, w oparciu o treść udzielonego mi pełnomocnictwa, złożonego
do akt sprawy, na podstawie art. 3941 § 1 KPC składam zażalenie na wyżej wskazane
postanowienie, doręczone 29.2.2020 r., i zaskarżając je w całości, wnoszę o:
1)      uchylenie zaskarżonego postanowienia,
2)      zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania zażaleniowego, w
  tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucam:
– naruszenie przepisów postępowania, które miało wpływ na treść postanowienia w postaci
art. 3985 § 1 KPC przez odrzucenie ponownie wniesionej przez powódkę skargi kasacyjnej,
podczas gdy została złożona z zachowaniem ustawowego terminu.

                                        Uzasadnienie
Postanowieniem z 7.1.2020 r. Sąd Okręgowy w Warszawie odrzucił skargę kasacyjną
powódki wobec nienadesłania w terminie, mimo wezwania dwóch odpisów skargi. Powódka
w dniu 21.1.2020 r. złożyła zażalenie na to postanowienie oraz wniosek o przywrócenie
terminu do usunięcia braków formalnych skargi przez dołączenie brakujących odpisów
skargi, które załączyła do wniosku wraz ze skargą kasacyjną. Sąd Okręgowy zaskarżonym
obecnie postanowieniem z 10.2.2020 r. odrzucił wniosek powódki o przywrócenie terminu do
usunięcia braków skargi kasacyjnej i w konsekwencji skargę kasacyjną odrzucił jako
spóźnioną.
Zaskarżone postanowienie jest jurydycznie wadliwe z następujących względów.
Termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegł od dnia doręczenia pełnomocnikowi powódki
wyroku z uzasadnieniem. Zaskarżone skargą kasacyjną orzeczenie z uzasadnieniem zostało
doręczone pełnomocnikowi powódki w dniu 23.11.2019 r. Dwumiesięczny termin do
wniesienia skargi kasacyjnej upływał zatem 23.1.2014 r. (art. 3985 § 1 KPC). W terminie
otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej, tj. 13.12.2019 r., powódka złożyła skargę, która
postanowieniem Sądu Okręgowego z 7.1.2020 r. została odrzucona i której następnie dotyczył
odrzucony przez Sąd wniosek o przywrócenie terminu. Sąd Okręgowy nie dostrzegł, iż
21.1.2014 r. pełnomocnik skarżącej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu złożył do akt
skargę kasacyjną tej samej treści co poprzednio odrzucona i opatrzoną tą samą datą, a miało
to miejsce w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej, który upływał dopiero
23.1.2020 r.
Nie budzi wątpliwości, iż od tego samego orzeczenia strona może wnieść skutecznie tylko
jedną skargę kasacyjną. Pismo odrzucone nie wywołuje jednak skutków prawnych, nie ma
zatem przeciwwskazań, by strona w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej
złożyła kolejną skargę kasacyjną, jeśli poprzednia została odrzucona. Do upływu terminu
określonego w art. 3985 KPC skarga kasacyjna pozostaje bowiem w dyspozycji skarżącego.
Zarówno w doktrynie, jak i w judykaturze przyjmuje się, że wniesienie skargi, która została
odrzucona, nie stoi na przeszkodzie ponownemu złożeniu skargi, od tego orzeczenia przez tą
samą stronę (zob. post. SN z 18.1.2006 r., III CNP 22/05, OSNC 2006, Nr 6, poz. 111).
W takiej sytuacji procesowej bezprzedmiotowy wniosek powódki o przywrócenie terminu do
wniesienia skargi kasacyjnej, która w istocie z zachowaniem tego terminu została ponownie
złożona nie mógł stanowić podstawy wdrożenia postępowania, którego przedmiotem stało się
jego   rozpoznanie   i   ponowne   odrzucenie    skargi   kasacyjnej.   Wydaniu   orzeczenia
odrzucającego skargę stało bowiem na przeszkodzie jej ponowne, skuteczne złożenie z
zachowaniem terminu z art. 3985 § 1 KPC (zob. post. SN z 7.2.2013 r., II CZ 173/12, Legalis).
W tym stanie rzeczy niniejsze zażalenie zasługuje na uwzględnienie.
                                  Anna Nowak
                             …………………………
                              (podpis własnoręczny)
                                    adwokat


Załączniki:
1)     odpis zażalenia,
2)     dowód uiszczenia opłaty sądowej.