Internetowy Rejestr
Internetowy Rejestr Adwokatów, Radców Prawnych i Kancelarii.

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (podstawa materialna)

Inspiracja: Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia

Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego dotyczy błędnej wykładni prawa materialnego oraz przedawnieniu roszczenia o uzupełnienie wkładu budowlanego. Powód wnosząc skargę argumentuje, że wyrok jest niezgodny z art. 118 KC i żąda zasądzenia kosztów postępowania od pozwanego. Uzasadnienie skargi opiera się na faktach oraz przepisach prawa, w tym ustawie o prawie spółdzielczym.

 

                                                                Warszawa, 10.5.2008 r.
                             Do
                             Sądu Najwyższego w Warszawie
                             Izba Cywilna
                             pl. Krasińskich 2/4/6
                             00-951 Warszawa
          za pośrednictwem
                             Sądu Okręgowego w Warszawie
                             I Wydział Cywilny
                             al. Solidarności 127
                             00-898 Warszawa


                             Powód:
                             Spółdzielnia Mieszkaniowa
                             „Dombud” reprezentowana przez
                             adw. Marka Czarneckiego
                             Kancelaria Adwokacka
                             w Warszawie,
                             ul. Nowy Świat 47


                             Pozwany:
                             Józef Nowak, zam. w Warszawie,
                             ul. Mazowiecka 7 m.10,
                             reprezentowany przez
                             adw. Stanisława Wiśniewskiego,
                             Kancelaria Adwokacka
                             w Warszawie, ul. Dobra 9


Wartość przedmiotu zaskarżenia: 70 000 zł
Sygn. akt: I C 89/07 Sądu Okręgowego w Warszawie


                                        SKARGA
   o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego,
                     Wydział I Cywilny w Warszawie z 15.2.2008 r.,
                   sygn. akt I C 89/07, doręczonego powodowi 25.2.2008 r.


W imieniu powoda, którego pełnomocnictwo załączam:
zaskarżam powyższy wyrok w całości;
1) opieram skargę na podstawie naruszenia prawa materialnego – art. 118 KC na skutek
   błędnej wykładni poprzez przyjęcie, że dochodzenie roszczenia o uzupełnienie wkładu
   budowlanego ma charakter roszczenia związanego z prowadzeniem działalności
   gospodarczej i ulega 3-letniemu przedawnieniu, podczas gdy roszczenie o uzupełnienie
   wkładu budowlanego ulega 10-letniemu przedawnieniu;
2) wskazuję art. 118 KC jako przepisy prawa, z którymi zaskarżony wyrok jest niezgodny;
3) uprawdopodabniając wyrządzenie szkody, spowodowanej przez wydanie zaskarżonego
   wyroku, zgłaszam dowody zawarte w aktach sprawy, oraz zeznania świadka Jerzego
   Wiśniewskiego, zam. w Warszawie przy ul. Wiejska 2 m. 4 na okoliczność ustalenia faktu
   poniesienia przez powoda szkody;
4) wskazuję, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie
   było i nie jest możliwe; brak jest ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie
   postępowania, nadto zaskarżony wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną;
5) wnoszę o stwierdzenie, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z art. 118 KC oraz
   o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm
   przepisanych.
                                       Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z 15.2.2008 r. oddalił apelację powoda od wyroku
Sądu Rejonowego w Warszawie, podzielając ustalenia faktyczne i ocenę prawną tego Sądu
o przedawnieniu dochodzonego roszczenia.
Powód 4.11.1999 r. zawarł z pozwanym umowę wstępną, na podstawie której zarezerwował
dla niego mieszkanie spółdzielcze o pow. 70 m2 w budynku przy ul. Jowisza 1 w Warszawie.
Wstępny koszt określono na kwotę 420 000 zł. Według § 3 umowy ostateczny koszt budowy
miał być określony po zakończeniu budowy, z tym że różnica nie powinna przekroczyć 3%
wstępnego kosztu. W dniu 12.12.2001 r. przydzielono pozwanemu zarezerwowany lokal,
którego powierzchnię określono na 70 m2, a wartość na 440 000 zł.
W dniu 15.2.2002 r. zarząd Spółdzielni zawiadomił pozwanego o podwyższeniu kosztów
budowy 1 m2 i określił całkowity koszt mieszkania na 490 000 zł, z czego pozwany zapłacił
420 000 zł, a do zapłaty pozostała kwota 50 000 zł. W dniu 25.5.2002 r. spółdzielnia
zaświadczyła, że pozwany otrzymał ten lokal na warunkach własnościowego prawa do lokalu
mieszkalnego i wniósł wkład w wysokości 420 00 zł, który jest ostateczny i został ustalony na
podstawie końcowego rozliczenia kosztów budowy.
W dniu 26.6.2002 r. Rada Nadzorcza Spółdzielni podjęła uchwałę ustalającą koszt budowy 1
m2 na kwotę 7000 zł i wezwano pozwanego do zapłaty brakującej części wkładu w kwocie
70 000 zł.
Sąd Okręgowy podzielił pogląd Sądu Rejonowego, że dochodzone roszczenie jest związane
z prowadzeniem działalności gospodarczej spółdzielni i uległo 3-letniemu przedawnieniu.
Wyrok Sądu Okręgowego powód zaskarżył skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem,
zarzucając w skardze, że został on wydany z naruszeniem prawa materialnego, tj. art. 118 KC
polegającego na przyjęciu, że dochodzenie roszczeń o uzupełnienie wkładu budowlanego ma
charakter roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej i uległo 3-
letniemu przedawnieniu. Sądy obu instancji przy rozstrzyganiu sprawy uznały, że
kwalifikacja dochodzonego roszczenia jest związana z działalnością gospodarczą i ma
podstawę w treści art.1 ustawy prawo spółdzielcze, według, którego spółdzielnia w interesie
swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą i nie uwzględniły stanowiska
SN wyrażonego w uchwale z 10.12.2001 r., III CZP 73/00, że roszczenie o uzupełnienie
wkładu ulega 10-letniemu przedawnieniu z art. 118 KC.
Wydanie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego, który jest niezgodny z art. 118 KC,
wyrządziło powodowi szkodę, skoro wskutek rażącego naruszenia tego przepisu przez
orzekające Sądy w obu instancjach, został pozbawiony zapłaty brakującej części wkładu.
Szkodę uprawdopodabniają dowody zawarte w aktach sprawy.
Zaskarżony niniejszą skargą wyrok nie podlega wzruszeniu w drodze innych środków
prawnych, brak bowiem ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania,
a nadto wyrok ten nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną.
W świetle przytoczonych okoliczności oraz wskazanych dowodów skarga spełnia wymagania
określone w art. 4245 § 1 i 2 KPC, a ponadto jest zasadna. Wnoszę zatem, aby Sąd Najwyższy
– na podstawie art. 42411 § 2 KPC stwierdził, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z art. 118
KC.


                                                                      Adw. Marek Czarnecki


Załączniki:
1) pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa,
2) odpis skargi dla pozwanego,
3) dwa odpisy skargi przeznaczone do akt Sądu Najwyższego,
4) dowód uiszczenia opłaty sądowej od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem
  prawomocnego orzeczenia.


 

Skarga skierowana do Sądu Najwyższego w Warszawie zawiera pełnomocnictwo, dowody oraz uzasadnienie oparte na faktycznych okolicznościach. Adwokat powoda, Marek Czarnecki, wnosząc skargę, argumentuje naruszenie prawa materialnego przez Sąd Okręgowy i brak możliwości wznowienia postępowania. Skarga spełnia wymogi Kodeksu Postępowania Cywilnego, a jej uzasadnienie opiera się na analizie norm prawnych w kontekście konkretnej sprawy.