Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (podstawa materialna)
Inspiracja: Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego dotyczy błędnej wykładni prawa materialnego oraz przedawnieniu roszczenia o uzupełnienie wkładu budowlanego. Powód wnosząc skargę argumentuje, że wyrok jest niezgodny z art. 118 KC i żąda zasądzenia kosztów postępowania od pozwanego. Uzasadnienie skargi opiera się na faktach oraz przepisach prawa, w tym ustawie o prawie spółdzielczym.
Warszawa, 10.5.2008 r. Do Sądu Najwyższego w Warszawie Izba Cywilna pl. Krasińskich 2/4/6 00-951 Warszawa za pośrednictwem Sądu Okręgowego w Warszawie I Wydział Cywilny al. Solidarności 127 00-898 Warszawa Powód: Spółdzielnia Mieszkaniowa „Dombud” reprezentowana przez adw. Marka Czarneckiego Kancelaria Adwokacka w Warszawie, ul. Nowy Świat 47 Pozwany: Józef Nowak, zam. w Warszawie, ul. Mazowiecka 7 m.10, reprezentowany przez adw. Stanisława Wiśniewskiego, Kancelaria Adwokacka w Warszawie, ul. Dobra 9 Wartość przedmiotu zaskarżenia: 70 000 zł Sygn. akt: I C 89/07 Sądu Okręgowego w Warszawie SKARGA o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego, Wydział I Cywilny w Warszawie z 15.2.2008 r., sygn. akt I C 89/07, doręczonego powodowi 25.2.2008 r. W imieniu powoda, którego pełnomocnictwo załączam: zaskarżam powyższy wyrok w całości; 1) opieram skargę na podstawie naruszenia prawa materialnego – art. 118 KC na skutek błędnej wykładni poprzez przyjęcie, że dochodzenie roszczenia o uzupełnienie wkładu budowlanego ma charakter roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej i ulega 3-letniemu przedawnieniu, podczas gdy roszczenie o uzupełnienie wkładu budowlanego ulega 10-letniemu przedawnieniu; 2) wskazuję art. 118 KC jako przepisy prawa, z którymi zaskarżony wyrok jest niezgodny; 3) uprawdopodabniając wyrządzenie szkody, spowodowanej przez wydanie zaskarżonego wyroku, zgłaszam dowody zawarte w aktach sprawy, oraz zeznania świadka Jerzego Wiśniewskiego, zam. w Warszawie przy ul. Wiejska 2 m. 4 na okoliczność ustalenia faktu poniesienia przez powoda szkody; 4) wskazuję, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe; brak jest ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, nadto zaskarżony wyrok nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną; 5) wnoszę o stwierdzenie, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z art. 118 KC oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych. Uzasadnienie Sąd Okręgowy w Warszawie wyrokiem z 15.2.2008 r. oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Warszawie, podzielając ustalenia faktyczne i ocenę prawną tego Sądu o przedawnieniu dochodzonego roszczenia. Powód 4.11.1999 r. zawarł z pozwanym umowę wstępną, na podstawie której zarezerwował dla niego mieszkanie spółdzielcze o pow. 70 m2 w budynku przy ul. Jowisza 1 w Warszawie. Wstępny koszt określono na kwotę 420 000 zł. Według § 3 umowy ostateczny koszt budowy miał być określony po zakończeniu budowy, z tym że różnica nie powinna przekroczyć 3% wstępnego kosztu. W dniu 12.12.2001 r. przydzielono pozwanemu zarezerwowany lokal, którego powierzchnię określono na 70 m2, a wartość na 440 000 zł. W dniu 15.2.2002 r. zarząd Spółdzielni zawiadomił pozwanego o podwyższeniu kosztów budowy 1 m2 i określił całkowity koszt mieszkania na 490 000 zł, z czego pozwany zapłacił 420 000 zł, a do zapłaty pozostała kwota 50 000 zł. W dniu 25.5.2002 r. spółdzielnia zaświadczyła, że pozwany otrzymał ten lokal na warunkach własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego i wniósł wkład w wysokości 420 00 zł, który jest ostateczny i został ustalony na podstawie końcowego rozliczenia kosztów budowy. W dniu 26.6.2002 r. Rada Nadzorcza Spółdzielni podjęła uchwałę ustalającą koszt budowy 1 m2 na kwotę 7000 zł i wezwano pozwanego do zapłaty brakującej części wkładu w kwocie 70 000 zł. Sąd Okręgowy podzielił pogląd Sądu Rejonowego, że dochodzone roszczenie jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej spółdzielni i uległo 3-letniemu przedawnieniu. Wyrok Sądu Okręgowego powód zaskarżył skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem, zarzucając w skardze, że został on wydany z naruszeniem prawa materialnego, tj. art. 118 KC polegającego na przyjęciu, że dochodzenie roszczeń o uzupełnienie wkładu budowlanego ma charakter roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej i uległo 3- letniemu przedawnieniu. Sądy obu instancji przy rozstrzyganiu sprawy uznały, że kwalifikacja dochodzonego roszczenia jest związana z działalnością gospodarczą i ma podstawę w treści art.1 ustawy prawo spółdzielcze, według, którego spółdzielnia w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą i nie uwzględniły stanowiska SN wyrażonego w uchwale z 10.12.2001 r., III CZP 73/00, że roszczenie o uzupełnienie wkładu ulega 10-letniemu przedawnieniu z art. 118 KC. Wydanie zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego, który jest niezgodny z art. 118 KC, wyrządziło powodowi szkodę, skoro wskutek rażącego naruszenia tego przepisu przez orzekające Sądy w obu instancjach, został pozbawiony zapłaty brakującej części wkładu. Szkodę uprawdopodabniają dowody zawarte w aktach sprawy. Zaskarżony niniejszą skargą wyrok nie podlega wzruszeniu w drodze innych środków prawnych, brak bowiem ustawowej podstawy do złożenia skargi o wznowienie postępowania, a nadto wyrok ten nie podlega zaskarżeniu skargą kasacyjną. W świetle przytoczonych okoliczności oraz wskazanych dowodów skarga spełnia wymagania określone w art. 4245 § 1 i 2 KPC, a ponadto jest zasadna. Wnoszę zatem, aby Sąd Najwyższy – na podstawie art. 42411 § 2 KPC stwierdził, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z art. 118 KC. Adw. Marek Czarnecki Załączniki: 1) pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 2) odpis skargi dla pozwanego, 3) dwa odpisy skargi przeznaczone do akt Sądu Najwyższego, 4) dowód uiszczenia opłaty sądowej od skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Skarga skierowana do Sądu Najwyższego w Warszawie zawiera pełnomocnictwo, dowody oraz uzasadnienie oparte na faktycznych okolicznościach. Adwokat powoda, Marek Czarnecki, wnosząc skargę, argumentuje naruszenie prawa materialnego przez Sąd Okręgowy i brak możliwości wznowienia postępowania. Skarga spełnia wymogi Kodeksu Postępowania Cywilnego, a jej uzasadnienie opiera się na analizie norm prawnych w kontekście konkretnej sprawy.