Poznań, 18.12.2021 r.

                                                                                         Sąd Apelacyjny

                                                                                         w Poznaniu

                                                                                         II Wydział Karny

                                                                                         za pośrednictwem

                                                                                         Sądu Okręgowego

                                                                                         III Wydział Karny

                                                                                         w Poznaniu
Adw. Jan Skowroński

Obrońca oskarżonego Jana Burego

oskarż. o czyn z art. 278 § 1 KK

Kancelaria Adwokacka

ul. Młyńska 3/14

60-635 Poznań

Sygn. akt: III K 143/21

                                                        Apelacja
                                   od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z 18.11.2021 r.

(sygn. akt III 143/21) doręczonego obrońcy wraz z uzasadnieniem w dniu 17.12.2021 r. w części dotyczącej kary

Działając jako obrońca oskarżonego Jana Burego, powołując się na upoważnienie do obrony w aktach sprawy:

1) zaskarżam na podstawie art. 425 § 1 i 2, art. 444 i 447 § 2 KPK powyższy wyrok w części, tj. w zakresie rozstrzygnięcia co do
kary orzeczonej wobec Jana Burego;

2) na podstawie art. 438 pkt 4 w zw. z art. 427 § 1 KPK, zaskarżonemu w części wyrokowi zarzucam: rażącą surowość i tym
samym niewspółmierność orzeczonej kary w stosunku do stopnia winy, motywacji i sposobu zachowania się oskarżonego, a
ponadto do jego właściwości i warunków osobistych, a zwłaszcza młodego wieku (odpowiada jako młodociany), sposobu życia
przed popełnieniem przestępstwa, dotychczasowej niekaralności oraz postawy w postępowaniu przygotowawczym oraz
jurysdykcyjnym;

3) wskazując na powyższe, na podstawie art. 427 § 1 i art. 437 § 1 KPK, wnoszę o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez
zawieszenie wykonania wymierzonej mu kary pozbawienia wolności na okres 4 lat próby i oddanie oskarżonego pod dozór
kuratora.

                                                              Uzasadnienie

Ustalenia faktyczne dokonane przez Sąd I instancji nie budzą żadnych wątpliwości i są w pełni prawidłowe. Sąd, zgodnie z wnioskiem
oskarżyciela publicznego i wnioskiem alternatywnym obrońcy, przy wymierzaniu kary zastosował art. 60 § 1 i 6 pkt 2 KK i orzekł karę poniżej
dolnej granicy zagrożenia ustawowego. Przy orzekaniu kary pozbawienia wolności w wymiarze 2 lat Sąd nie skorzystał jednak z możliwości
warunkowego jej zawieszenia na okres próby, i to pomimo wniosku Prokuratora i obrońcy oskarżonego o takie zawieszenie na okres 4 lat.

Wymierzona oskarżonemu Janowi Buremu kara bezwzględna pozbawienia wolności jest rażąco surowa. Sąd, uwzględniając liczne okoliczności
łagodzące, w tym przede wszystkim fakt, że oskarżony był sprawcą młodocianym, dotychczas niekaranym sądownie, nie toczyło się i nie toczy
wobec niego żadne postępowanie karne, przestrzegał i żył w poszanowaniu norm prawnych i społecznych, był sprawcą incydentalnym,
przypadkowym, szczerze kilkakrotnie przeprosił pokrzywdzoną – zastosował dobrodziejstwo nadzwyczajnego złagodzenia kary z art. 60 § 1 KK.
Sąd, podając motywy wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze, nie wypowiedział się co do zastosowania warunkowego zawieszenia
wykonania kary, poprzestając jedynie na stwierdzeniu, że „byłoby to niewskazane”.
Oskarżony jest pozbawiony wolności od 8.4.2021 r., a więc od prawie 8 miesięcy. Dla osoby młodocianej, po raz pierwszy osadzonej,
przebywanie tak długi okres w warunkach izolacji w ramach tymczasowego aresztowania jest negatywnym przeżyciem i rodzi już na etapie
postępowania karnego odczucie surowego karania. Kara bezwzględna pozbawienia wolności w tej konkretnej sytuacji, w stosunku do tego
sprawcy, może być uznana za rażąco surową. Zwłaszcza że – jak ustalono w sprawie – oskarżony był niewątpliwie sprawcą zupełnie
przypadkowym, a głównym inicjatorem i pomysłodawcą tego zdarzenia był zupełnie ktoś inny. Należy też zauważyć, że Sąd stwierdził, iż prognoza
resocjalizacyjna jest wobec oskarżonego pozytywna i są ponadto spełnione warunki formalne do zawieszenia wykonania kary. Oskarżony jest
sprawcą młodocianym. Zgodnie z art. 54 § 1 KK, wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, Sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby
sprawcę wychować. Kara bezwzględna pozbawienia wolności z pewnością nie spełni tego celu.

Warunki osobiste i dotychczasowy nienaganny tryb życia oskarżonego dają podstawę do przyjęcia, że orzeczenie kary pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat i oddanie go pod dozór kuratora pozwoli mu w pełni pojąć naganność popełnionego
czynu i utrwali w przekonaniu nieopłacalności przestępstwa.

Mając na uwadze powyższe, wnoszę o uwzględnienie apelacji.


                                                                                                     Adw. Jan Skowroński
                                                                                                                    (własnoręczny podpis)

Załącznik:

1) odpisy apelacji.