Sądowym rozstrzygnięciem musiał zakończyć się spór pomiędzy mieszkańcami jednego z bloków na
Pomorzu. Kością niezgody była gra na pianinie chłopca, który jako uczeń szkoły muzycznej musiał ćwiczyć
także w domu.
Początkowo wprawki nie trwały zbyt długo, bowiem zajmowały zazwyczaj mniej niż półgodziny dziennie. Jednak
z biegiem lat chłopiec nabierał doświadczenia, a jego ćwiczenia wymagały czasu. Dwa lata po rozpoczęciu przez
niego nauki, poświęcał grze na pianinie co najmniej godzinę dziennie, przy czym w tygodniu ćwiczył zazwyczaj
w godzinach popołudniowych, kiedy to wrócił z zajęć, a w dni wolne wprawiał się o różnych porach.
Sąsiedzi jednak uznali owe granie za bardzo uciążliwe. Zarzucili oni rodzicom chłopca, że nie przestrzegają oni
regulaminu wspólnoty mieszkaniowej oraz ustawy o własności lokali w zakresie immisji pośrednich. W ich opinii hałas
powodowany przez pianino był nie do zniesienia, zwłaszcza, że rozlegał się o różnych porach w tym – jak twierdzili –
także wcześnie rano lub późnymi wieczorami.
Ponieważ chłopiec dalej grał na pianinie, sąsiedzi skierowali sprawę do sądu. W toku jej rozpoznania ustalono, że
faktycznie muzykowanie słychać nie tylko w bezpośrednio przylegających mieszkaniach, ale także na klatce
schodowej. Co więcej, sąsiedzi zarzucali rodzicom chłopca, że z ich mieszkania dochodzi także wiele innych
dźwięków, jak np. płacz czy krzyk dzieci, co skutecznie uniemożliwia pozostałym mieszkańcom wypoczywanie
w spokoju.
Sąd Okręgowy w Gdańsku uznając przedstawione dowody za wystarczające nakazał rodzicom chłopca
dopilnowanie, by ten ćwiczył w określonych godzinach i nie przekraczając trzech godzin dziennie. Dziecko mogło
zatem grać w tygodniu od 9-tej do 19-tej, a w weekendy od 10-tej do 18-tej.
Ojciec chłopca nie pogodził się z takim wyrokiem i zarzucił sądowi sprzeczności podczas rozstrzygania sprawy.
Zdaniem mężczyzny nie jest możliwe uznanie, że powodowany hałas jest ponad przeciętnie głośny, a jednocześnie
stwierdzenie, że nie udało się określić jego natężenia. Z taką argumentacją zgodził się Sąd Apelacyjny w Gdańsku (I
ACa 1133/16), który uchylił wydany wcześniej wyrok i nakazał ponowne rozpatrzenie sprawy. Według tego organu
Sąd Okręgowy w Gdańsku popełnił błąd, bowiem nie rozpoznał sporu co do jego istoty. Zadaniem było bowiem
ustalenie, czy gra na pianinie faktycznie istotnie – ponad przeciętną miarę – zakłóca możliwość korzystania z innych
lokali mieszkalnych. Aby być w stanie odpowiedzieć na to pytanie, skład orzekający powinien zbadać sprawę
w oparciu o wiadomości specjalne, a nie bazując wyłącznie na zeznaniach świadków, które zresztą, jak zauważył
Sąd Apelacyjny, były niejednorodne. Jedni z sąsiadów słyszeli bowiem grę na pianinie w swoich mieszkaniach, a inni
nie słyszeli jej wcale. W rozpoznaniu sprawy zabrakło zatem niepodważalnych dowodów.
Wyrok SA w Gdańsku z 20.7.2017 r. I ACa 1133/16