Nagrywanie rozmów bez wiedzy i zgody rozmówcy
Kategoria: Prawo cywilne
Tematyka: ochrona dóbr osobistych, poufność rozmów, nagrywanie bez zgody, Sąd Najwyższy, wyrok, ochrona danych osobowych
Publikacja omawia kontrowersje związane z nagrywaniem rozmów bez wiedzy i zgody rozmówcy. Przedstawia przypadek zatrudnionego w firmie, który nagrał spotkanie z prezesem zarządu bez jego zgody i skutki tego działania przed sądem. Artykuł analizuje kwestie prawne dotyczące ochrony dóbr osobistych i poufności rozmów.
Osoba prawna ma prawo do ochrony dóbr osobistych, w tym zachowania poufności rokowań – wskazał Sąd Najwyższy. Zatrudniony w „B.” sp. z o.o. W.N. nagrał spotkanie z prezesem zarządu, podczas którego wręczono mu wypowiedzenie umowy o pracę. Nagrania dokonano bez wiedzy i zgody przedstawiciela pracodawcy. W trakcie postępowania przed sądem pracy, dowodząc że wypowiedzenie było bezzasadne, były pracownik przedstawił nagranie, jednak sąd nie uwzględnił go jako dowodu. Zarówno „B.” sp. z o.o., jak i prezes jej zarządu pozwali W.N. o ochronę dóbr osobistych domagając się zniszczenia nagrania oraz publikacji przeprosin na stronie internetowej. Sądy I i II instancji oddaliły żądania powodów. Sąd Najwyższy uchylił orzeczenie sądu II instancji i przekazał mu sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wyroku podkreślono, że powodom przysługuje odpowiednio: osobie fizycznej – prawo do prywatności, osobie prawnej – prawo do poufności rozmów i rokowań. Za dobro osobiste można również uznać tajemnicę komunikowania się. Sąd Najwyższy wskazał, że w Polsce przyjmuje się, iż ukradkowe nagrywanie kogoś, bez jego wiedzy i zgody, jest czynem nagannym. Takie zachowania nie mogą być chronione przez sąd. Jednocześnie SN wyjaśnił, że nie zawsze potajemne nagrywanie kogoś będzie naruszało prawo, np. w przypadku gdy osoba nagrywająca działała w uzasadnionym zamiarze ochrony dobra prawnego. Jednak sądy nie zbadały tego aspektu sprawy, przede wszystkim nie wyjaśniono jakie dobro miałoby być chronione i z jakiego powodu. Jeśli pozwany nie wykaże, że wykonał nagranie, ponieważ był w pracy np. dyskryminowany, wówczas należy stwierdzić naruszenie art. 23 KC. Wyrok SN z 31.1.2018 r., I CSK 292/17
Sąd Najwyższy podjął decyzję w sprawie nagrywania rozmów bez zgody rozmówcy, podkreślając znaczenie ochrony dóbr osobistych i poufności rokowań. Wyrok ten może mieć istotne konsekwencje dla praktyki sądowej i stosowania prawa dotyczącego nagrywania osób bez ich wiedzy i zgody.