Do sąsiedzkiego sporu dotyczącego nocnego hałasu związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej
doszło pomiędzy prowadzącymi firmę, a mieszkańcami domu obok.
Ponieważ przedsiębiorcy zajmowali się m.in. kolportażem prasy, prace związane z jej sortowaniem, pakowaniem,
załadunkiem i transportem musieli przeprowadzać od poniedziałku do soboty od godzin późnowieczornych do
wczesnych rano. Siłą rzeczy wykonywane prace powodowały pewien hałas, który w opinii sąsiadów był na tyle duży,
że zakłócał ich spokój nocny. Często wzywali oni policję, jednak interwencje nie przynosiły oczekiwanego skutku.
Wezwany został nawet wojewódzki inspektor ochrony środowiska, jednak po zmierzeniu poziomu hałasu nie
stwierdził on, że obowiązujące normy są w tym przypadku przekraczane. Niezależnie sąsiedzi wezwali także nadzór
budowlany, bowiem ich zdaniem budynek gospodarczy, w którym prowadzona była działalność, został postawiony
bez stosownych zezwoleń. Inspektorzy faktycznie uznali obiekt za samowolę i wszczęli postępowanie legalizacyjne,
jednak to nie wpłynęło na poziom hałasu. Zmęczeni sytuacją sąsiedzi postanowili pozwać firmę i uzyskać sądowy
nakaz zaprzestania prowadzenia działalności przez firmę.
Sprawę rozpatrywał najpierw sąd okręgowy, który badając jej okoliczności ustalił, że hałas faktycznie był
przedmiotem wielu sporów pomiędzy stronami. Okazało się jednak, że miejscowy plan zagospodarowania
przestrzennego dopuszczał w tym miejscu prowadzenie drobnej działalności gospodarczej, a nie tylko pozwana firma
korzystała z takiego dopuszczenia na tej samej ulicy. Analizując sporną sytuację sąd okręgowy uznał, że z jednej
strony firma nie ma możliwości wykonywania prac związanych z kolportażem prasy w inny sposób (w innych porach
dnia), a z drugiej – sąsiedzi nie mają obiektywnych dowodów na to, że powodowany przez działalność hałas jest
ponadprzeciętny i wyjątkowo uciążliwy. W konsekwencji oddalił powództwo.
Skarżący złożyli jeszcze apelację od wydanego wyroku, jednak pod koniec minionego roku Sąd Apelacyjny
w Poznaniu zgodził się z wcześniej wydanym werdyktem (I ACa 1520/16). Skład orzekający argumentował, że
zakazanie prowadzenia działalności pozwanej firmie nie byłoby właściwe nie tylko ze względu na brak dowodów na
naruszenie norm hałasu, ale także na fakt, że owe przedsiębiorstwo poza kolportażem prasy zajmowało się także
innymi rzeczami. Skarżący będą musieli zadowolić się zobowiązaniem sądu okręgowego skierowanym do
przedsiębiorców, aby ci wdrożyli rozwiązania mające na celu ograniczenie negatywnej immisji np. poprzez nakaz
pracy przy zamkniętych drzwiach.
Wyrok SA w Poznaniu z 5.10.2017 r. I ACa 1520/16